واینک انسان

وینک اما انسان
اشرف المخلوقات
من ِ حافظ کویی؟
آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه فال به نام من دیوانه زدند
و تمنای وصال
به تسلای فراغ
در درونم اما
ریشخندیست به این بیت غریب
که زمانی به قرابت خواندیم
آدمی کو دور ماند از اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش
لیک اینک پرسم اینرا من زخود
از چه رو می بازجوید وصل خویش؟
آدمی کو باخت اصل ِ وصل خویش

خدایا تهیدستی در اوج اصالت
به که توانگری در اوج بی اصالتی
چشم سیر از تو خواهم نه دل سیر
که سیری چشم به معناست
وسیری دل به ماده

I Still Feel Lost

هنوز یه چیزی کمه یا شایدم زیاده

دارم خسته می شم کم کم

راحت می نویسم به رسم خودم

حوصله هیچی رو که مغزمو به فعالیت

واداره ندارم

هر سوالی میتونه بی جواب باشه

من وظیفه ندارم به هیچ کس

جواب پس بدم

بله هیچ وظیفه ندارم

:به نظر لالایی زیبایی میاد

گل مینا بخواب آروم عزیزم
که تو خوابت شب و شبنم بریزم

گل مینا بخواب آروم که دیره
دیگه بدجور داره گریم می گیره

بخواب آروم که بیداره ستاره دل مریم هراسونه دوباره

شاید هیچ وقت دیگه بارون نباره
بخواب آروم که شب طاقت بیاره

اگه دل رو به رویای تو بستم اگه از بغض پاییزت شکستم
نمی دونی تو این شب گریه تلخ... هنوز مدیون چشمای تو هستم

تو معصومی مثه اندوه بارون
مثه تنهایی یک معبد دور
نشد قسمت کنیم تنهایی مونو
تو این فصل حریقه آینه و نور
تو این دنیای دلگیر و مه آلود
کسی جز تو به فکر بغض من نیست

من از چشمای غمگین تو خوندم که شب اینجا شب عاشق شدن نیست
گل مینا بخواب آروم که شب شد دل من از شکستن جون به لب شد

شایدم فقط آهنگ زیبایی بود

Who Cares?

ساری گلین

دامن کشان ساقی می خواران

از کنار یاران

مست و گیسو افشان می گریزد

بر جام می از شرنگ دوری

بر غم مهجوری چون شرابی جوشان مِی بریزد

دارم قلبی لرزان ز رهش

دیده شد نگران

ساقی می خواران از کنار یاران

مست و گیسو افشان می گریزد

---------------------

بار دیگر اثری جاویدان از حسین علیزاده

نابغـــــــه دوران

خالق نینـــــــــوا

"ساری گلین و ماما "

بی شک قلب این اثر آرامش بخش است