Cube

سینما ماورا دیشب فیلم با ارزشی به نام مکعب به

کارگردانی وینچنرو ناتالی رو پخش کرد که هر چند

در ابتدا یادآور سه گانه اره بود ولی به هیچ وجه با هم

.قابل مقایسه نیستند

دیالوگ های موجز و رسا، نبود حاشیه پردازی های

خارج از داستان اصلی، احترام به قدرت درک تماشاگر

و وجود فلسفه ای زیبا این فیلمو به یک فیلم جذاب بدل

کرده هرچند ساختار ریاضیاتی زیر بنای فیلم برای

.مخاطب عام قابل درک و پیگیری نیست

در صورتیکه فضای سورآل این فیلمو به قول منتقدین میهمان، تمثیلی از جهان هستی بدونیم؛

زیبایی زبان ریاضی استفاده شده، کاملاً توجیه پذیر می شه

خارج از مکعب یا سیاهی محض بود و یا سفیدی مطلق، سیاهی نماد گمراهی

و خروج از راه رسیدن به آفتاب و سفیدی سمبل رستگاریست البته از دیدگاه من

!و نه منتقدینی که سفیدی رو سمبل پوچ گرایی می دونستن

!ودر نهایت اتاق های مکعبی رنگی که یادآور مکعب روبیکه

راستی کسی اسباب بازی فروشی می شناسه که مکعب روبیک داشته باشه ؟

بهارم دخترم

بهارم دخترم از خواب برخيز
شكر خندي بزن و شوري برانگيز
گل اقبال من اي غنچه ي ناز
بهار آمد تو هم با او بياميز

***
بهارم دخترم آغوش واكن
كه از هر گوشه، گل آغوش وا كرد
زمستان ملال انگيز بگذشت
بهاران خنده بر لب آشنا كرد

***
بهارم، دخترم، صحرا هياهوست
چمن زير پر و بال پرستوست
كبود آسمان همرنگ درياست
كبود چشم تو زيبا تر از اوست

***
بهارم، دخترم، نوروز آمد
تبسم بر رخ مردم كند گل
تماشا كن تبسم هاي او را
تبسم كن كه خود را گم كند گل

***
بهارم، دخترم، دست طبيعت
اگر از ابرها گوهر ببارد
و گر از هر گلش جوشد بهاري
بهاري از تو زيبا تر نيارد

***
بهارم، دخترم، چون خنده ي صبح
اميدي مي دمد در خنده تو
به چشم خويشتن مي بينم از دور
بهار دلكش آينده ي تو

فریدون مشیری